Alkoholizm a rozwód z orzeczeniem o winie. Jeżeli Twój współmałżonek sam wprawia się w stan odurzenia alkoholem, co doprowadza do braku rozeznania albo niemożności kierowania postępowaniem, wówczas doprowadzając do rozkładu pożycia, poniesie on winę za rozkład pożycia. Alkoholizm jest bowiem jedną z zawinionych przyczyn

Cierpisz z powodu alkoholu i szukasz pomocy dla siebie lub swoich bliskich? Prywatny Ośrodek Leczenia Alkoholizmu Tratwa umożliwi Ci skuteczne leczenie uzależnienia od alkoholu. Usytuowany w samym sercu Beskidu Śląskiego, nasz ośrodek gwarantuje komfortowe warunki i profesjonalną terapię, która pomoże Ci stanąć na nogi i cieszyć się swoim życiem. Dowiedz się, czym jest uzależnienie od alkoholu, ile trwa leczenie alkoholizmu i jak ten proces wygląda, jakie są przyczyny, skutki i objawy choroby alkoholowej, jakie są sposoby leczenia alkoholizmu, na czym polega terapia dla alkoholików. Sprawdź, jak pomóc alkoholikowi i na jaką pomoc liczyć może jego rodzina. Alkoholizm – informacjeLeczenie alkoholizmu – objawyJak leczyć alkoholika?Terapia alkoholowa – skuteczne leczenie alkoholizmuEtapy leczeniaLeczenie alkoholizmu – ile trwa?Sposoby leczenia alkoholizmuLeczenie alkoholizmu – stosowane technikiPrzymusowe leczenie alkoholizmuLeczenie alkoholizmu – i co dalej? Leczenie alkoholizmu – informacje o nałogu Światowa Organizacja Zdrowia określa alkoholizm jako postępującą chorobę, która powoli wyniszcza organizm, a nieleczona może prowadzić do śmierci. Uzależnienie od alkoholu powoduje spowolnienie funkcji układu nerwowego, daje fizyczne i psychiczne objawy, które zmuszają alkoholika do sięgania po kolejne dawki napojów wysokoprocentowych. Choroba alkoholowa wywołuje szereg negatywnych skutków społecznych, socjalnych i psychologicznych. Leczenie alkoholizmu – kiedy udać się na terapię? – objawy Wiele osób pijących ma tendencję do zaprzeczania problemowi i przyznaje się do uzależnienia dopiero wtedy, gdy alkohol jawnie niszczy ich zdrowie, psychikę i relacje. Aby móc zburzyć iluzję alkoholika o jego kontroli nad sytuacją, warto porównać jego zachowanie i obiektywne objawy uzależnienia alkoholu. Najczęstsze objawy alkoholizmu to: głód alkoholowy – ciągłe i niepohamowane łaknienie alkoholu,rosnąca tolerancja na działanie alkoholu – uzależniony musi sięgać po coraz większe dawki, aby móc uzyskiwać efekty takie same jak wcześniej,skoncentrowanie życia wokół alkoholu – dla osoby uzależnionej alkohol staje się najważniejszy, całą swoją energię skupia na jego zdobywaniu i z dotychczasowego hobby,zaniedbywanie relacji,nie wywiązywanie się z obowiązków,zaburzenia świadomości i pamięci – alkoholik doznaje „dziur w pamięci”, po alkoholu działa on poza świadomością,wahania nastrojów – uzależniony wykazuje agresję, może być smutny lub wpadać w depresję,sięganie po alkohol mimo wiedzy, że jest on szkodliwy dla zdrowia i negatywnie wpływa na życie (np. niemożność rezygnacji z picia mimo utraty prawa jazdy, kłopotów z policją, zwolnienia z pracy, zerwania kontaktów przez rodzinę i znajomych),„picie na klin” – sięganie po alkohol w celu złagodzenia skutków wcześniejszego picia,objawy zespołu abstynencyjnego. Już 3 z powyższych objawów mogą świadczyć, że chory jest alkoholikiem i wymaga profesjonalnego leczenia alkoholizmu. Jak leczyć alkoholika? Alkoholizm jest chorobą, którą trzeba leczyć przy wsparciu specjalistów. Ponieważ leczenie alkoholizmu w domu jest nieskuteczne, a na leczenie w państwowych placówkach zwykle trzeba czekać, obecnie najlepszą alternatywę zapewniają prywatne specjalistyczne ośrodki leczenia uzależnień. Leczenie uzależnienia od alkoholu to intensywna stacjonarna terapia dla alkoholików lub krótki turnus motywacyjny. Warunkiem leczenia alkoholika jest abstynencja. Przed rozpoczęciem terapii konieczne jest całkowite odstawienie alkoholu oraz odtruwanie organizmu (detoks alkoholowy). Terapia alkoholowa – skuteczne leczenie alkoholizmu Terapia alkoholowa składa się z psychoterapii indywidualnej i grupowej. Odbywa się w ramach kilku etapów i stosuje rozmaite techniki i metody leczenia alkoholizmu. Uwzględnia też często wsparcie farmakologiczne chorych, zwłaszcza w początkowym okresie. Należy podkreślić, że leczenie z alkoholizmu podczas terapii polega na przygotowaniu Pacjenta do dalszej samodzielnej walki, nie zaś na całkowitym wyleczeniu go z nałogu, gdyż uzależnienie od alkoholu trwa do końca życia. Leczenie alkoholizmu – etapy Terapia dla alkoholików to proces, który rozwija się stopniowo w oparciu o ustalone ramy. Najważniejsze kroki w terapii uzależnień to: uświadomienie sobie problemu przez chorego – uzależniony musi sam przed sobą (i przed terapeutą) przyznać, że jest alkoholikiem i potrzebuje pomocy;diagnostyka – psychoterapeuta przeprowadza z chorym wywiad i stosuje testy psychologiczne, zaś lekarz zleca podstawowe badania, w tym badanie krwi, EKG, badania USG narządów wewnętrznych;dobór optymalnego sposobu terapii w oparciu o dane dotyczące fazy choroby, stanu fizycznego i kondycji psychicznej osoby uzależnionej;praca z chorobą alkoholową pod okiem psychoterapeuty – nauka analizy i regulacji własnych emocji. Etap ten obejmuje psychoterapię indywidualną, grupową oraz różne warsztaty (np. asertywności abstynenckiej, technik relaksacji);przygotowanie indywidualnego programu do stosowania po terapii dla alkoholików w ośrodku zamkniętym – ustalenie źródeł motywacji chorego do życia w trzeźwości, zalecenie elementów terapii podtrzymującej, w tym mityngów alkoholowych, spotkań grup wsparcia czy indywidualnych spotkań z terapeutą. Grupy AA są bardzo popularne, a w takich spotkaniach można uczestniczyć w miejscu zamieszkania. Po zakończonym leczeniu chorzy mogą również korzystać z krótkich turnusów motywacyjnych w ośrodkach terapii uzależnień. Leczenie alkoholizmu – ile trwa? Leczenie uzależnienia od alkoholu to złożony i długotrwały proces. Trudno jednoznacznie określić, jak długo trwa terapia alkoholików, ponieważ zależy to od fazy alkoholizmu, indywidualnej motywacji Pacjenta do abstynencji, wsparcia najbliższych. Prywatny ośrodek leczenia alkoholizmu Tratwa oferuje: 2 tygodniowy turnus motywacyjny,terapię stacjonarną (4 tygodnie),terapię stacjonarną (8-12 tygodni). Należy mieć świadomość, że wraz zakończeniem turnusu w ośrodku zamkniętym, rozpoczyna się walka o dalsze życie w trzeźwości. Metody leczenia alkoholizmu Leczenie choroby alkoholowej to długotrwała terapia, której celem jest zmotywowanie chorego do pokonania nałogu i nauka dobrych zachowań abstynenckich. Każdy Pacjent wymaga kompleksowego podejścia, stąd różne sposoby leczenia alkoholizmu. Terapia dla alkoholików może obejmować: spotkania grupowe (ćwiczenia i zadania rozwijające umiejętności społeczne, uczące pokonywania trudności bez sięgania po alkohol),wsparcie grupy AA,spotkania indywidualne z psychologiem,treningi (kontrolowania złości, umiejętności społecznych, kontaktów interpersonalnych),naukę technik relaksacyjnych i medytacji,obserwację własnych zachowań,warsztaty terapeutyczne (wspólne mieszkanie w ośrodku, praca, wspieranie się w życiu bez nałogu). Leczenie alkoholizmu – stosowane techniki Specjalistyczna kadra psychoterapeutów w naszym ośrodku stosuje sprawdzone techniki wywodzące się z różnych gałęzi psychologii. Leczenie dla alkoholików w Tratwie wykorzystuje: terapię racjonalno-emotywną,terapię behawioralno-poznawczą,medytację i techniki relaksacyjne,zagadnienia terapii egzystencjonalnej,techniki interpersonalne z elementami psychodramy,treningi TZA-ART (kontrolowanie złości),model społeczności terapeutycznej,technikę opisywania pojawiających się emocji i ich późniejszej analizy. Przymusowe leczenie alkoholizmu Zdesperowane rodziny często pytają, jak pomóc alkoholikowi, który nie chce się leczyć. W wyjątkowych sytuacjach w Polsce możliwe jest przymusowe leczenie alkoholizmu. Gminne komisje rozwiązywania problemów alkoholowych przyjmują wnioski o skierowanie na przymusowy odwyk od alkoholu. Zgodnie z Ustawą o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, bliscy alkoholika powinni w tym celu zgromadzić dokumentację potwierdzającą, że spożywanie przez niego alkoholu: prowadzi do rozpadu funkcjonowania rodziny,wpływa negatywnie na osoby małoletnie,prowadzi do zaniedbywania obowiązków pracowniczych,powoduje częste zaburzanie porządku publicznego. Jeśli chory oficjalnie odmówi dobrowolnemu poddaniu się terapii, komisja kieruje go na przymusowe badanie do biegłego sądowego. Po rozważeniu opinii biegłego, sąd rejonowy może orzec przymusowe leczenie alkoholika. Maksymalnie trwa ono 2 lata i jest prowadzone w ośrodku zamkniętym. Wniosek do gminy lub prokuratury mogą złożyć nie tylko partnerzy czy dorosłe dzieci alkoholika, ale także osoby z MOPS-u czy dalsza rodzina, która widzi, że bliscy uzależnionego potrzebują pomocy. Niestety, postępowanie o przymusowe leczenie alkoholika jest żmudne, a po zapadnięciu wyroku trzeba czekać na miejsce w państwowym ośrodku odwykowym – często przez wiele miesięcy. Leczenie alkoholizmu – i co dalej? Terapia alkoholizmu może przynieść bardzo dobre efekty i zmotywować chorego do życia w trzeźwości, ale bardzo ważne jest przestrzeganie zasad, które zostały opracowane dla zdrowiejących alkoholików. Alkoholik po terapii powinien bezwzględnie: odmawiać, gdy jest częstowany napojami alkoholowymi – słowa „nie piję” (bez tłumaczenia się z sytuacji) są najlepszym rozwiązaniem zalecanym przez trenerów asertywności,informować bliskich i środowisko, którym się na co dzień otacza o swoim problemie z alkoholem,nie kupować alkoholu (także na prezent), zrezygnować z jego obecności w domu i nie polewać alkoholu podczas spotkań rodzinnych czy towarzyskich,odciąć się od osób i miejsc kojarzących mu się z nałogiem (znajomych „od kieliszka”, ulubionych pubów),w miarę możliwości zrezygnować z wizyt w lokalach podających alkohol,unikać nietrzeźwych,skupić się na kontaktach z osobami, które wspierają go w walce z nałogiem,zrezygnować z kosmetyków, słodyczy czy deserów z dodatkiem alkoholu (alkoholik po terapii może poczuć niepohamowany głód alkoholowy w reakcji na sam zapach alkoholu),poinformować lekarza o abstynencji, aby znalazł zamienniki leków bez dodatku alkoholu,nie dopuszczać do odwodnienia organizmu,uczestniczyć w mityngach i grupach wsparcia, korzystać z pomocy grup abstynenckich. Alkoholik po terapii musi mieć świadomość, że alkoholizm jest chorobą nieuleczalną i strzec się przed nadmiernym optymizmem, gdyż często prowadzi on do złagodzenia samodyscypliny i powrotu do nałogu. Wybierz leczenie alkoholizmu w Tratwie i odbij się od dna Cierpisz z powodu alkoholu i potrzebujesz pomocy? Ktoś z Twoich bliskich choruje i chcesz wiedzieć, gdzie leczyć alkoholizm? Prywatny ośrodek leczenia alkoholizmu Tratwa pomaga osobom tonącym w uzależnieniach odbić się od dna i cieszyć się trzeźwym życiem. Gwarantujemy też bezpłatne wsparcie dla bliskich alkoholika. Nasz profesjonalny zespół będzie czuwać nad bezpieczeństwem chorego i pomoże odzyskać kontrolę nad własnym życiem, nauczyć się pokonywać codzienne trudności bez sięgania po alkohol. Do pozytywnych zmian w życiu zmotywują Cię dodatkowo bogaty plan zajęć dodatkowych, komfortowe warunki pobytu i otoczenie Gór Beskidu Śląskiego. Wiemy, jak leczyć alkoholizm – pomogliśmy już wielu. Przekonaj się, jak skuteczna jest terapia dla alkoholików w naszym ośrodku leczenia uzależnień. Skontaktuj się z nami i sięgnij po swoją szansę na nowy start.

Dowiedz się, czym jest uzależnienie od alkoholu, ile trwa leczenie alkoholizmu i jak ten proces wygląda, jakie są przyczyny, skutki i objawy choroby alkoholowej, jakie są sposoby leczenia alkoholizmu, na czym polega terapia dla alkoholików.

Rozwód z mężem alkoholikiem znęcającym się nad rodziną Podstawę prawną niniejszej opinii stanowią przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zwanego dalej oraz przepisy Kodeksu postępowania cywilnego. Z treści Pani pytania wynika, że pozostaje Pani w związku małżeńskim. Mąż jest alkoholikiem. Pani wolą jest rozwiązanie małżeństwa przez rozwód. Mąż znęca się psychicznie nad Panią. Ostatnimi czasu miała miejsce interwencja policji. W pierwszej kolejności należy sobie odpowiedzieć na pytanie, co ma być przedmiotem rozstrzygnięcia sprawy o rozwód: 1) wina w rozkładzie pożycia małżeńskiego, 2) władza rodzicielska, 3) alimenty na rzecz małoletnich dzieci, 4) alimenty na rzecz małżonka, 5) kontakty z małoletnim dzieckiem. Kto ponosi winę za rozwód? Ad. 1 Orzekając rozwód sąd orzeka także, czy i który z małżonków ponosi winę rozkładu pożycia. Jednakże na zgodne żądanie małżonków sąd zaniecha orzekania o winie. W tym wypadku następują skutki takie, jak gdyby żaden z małżonków nie ponosił winy. Innymi słowy, o winie sąd będzie orzekał jedynie wówczas, gdy strony (państwo) nie dojdziecie do porozumienia i nie będziecie wnosić o orzeczenie rozwodu bez winy. Jeżeli Pani wolą jest orzeczenie rozwodu z winy męża, to powyższe winno być wskazane w treści pozwu, a na te okoliczności należy przedłożyć dowody. Proszę bowiem mieć na uwadze, że Pani wolą jest rozwód z winy męża, a zatem Pani musi taką winę wykazać. Jeżeli Pani nie wykaże wyłącznej winy męża w rozkładzie pożycia to sąd orzeknie rozwód z winy obojga małżonków. Zgodnie z orzeczeniem Sądu Najwyższego z dnia 8 maja 1951 r., sygn. akt C 184/51: „Istotą małżeństwa są, między innymi, stosunki płciowe między małżonkami z wyłączeniem takich stosunków z osobami trzecimi; małżonek zatem postępujący z własnej woli wbrew tej zasadzie małżeństwa popełnia umyślnie czyn z punktu widzenia przyjętych zasad współżycia niedozwolony, a tym samym musi być uznany za winnego rozkładu małżeństwa, jeśli czyn jego do rozkładu się przyczynił. Gdy małżonek zrywa więzy małżeństwa, ażeby iść za uczuciem miłości do osoby trzeciej, jego samowolne, faktyczne rozwiązanie małżeństwa musi być uznane za czyn niedozwolony. Fakt troszczenia się męża o żonę i dzieci, a także fakt przyjaznego ustosunkowania się do porzuconego małżonka, zupełnie nie przesądza o braku trwałego rozkładu małżeństwa, którego istotą nie jest nienawiść i niekulturalne odnoszenie się do siebie małżonków, ale tylko zerwanie stosunków intymnych bez nadziei powrotu do nich”. Wyraźnie podkreślić należy, iż pojęcie winy nie ma definicji ustawowej nie tylko w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym, ale i w Kodeksie cywilnym. Pojęcie to zostało natomiast wyjaśnione w doktrynie i orzecznictwie cywilistycznym. Wina rozkładu pożycia pozostaje w związku z naruszeniem obowiązków wynikających z zawarcia małżeństwa, i to zarówno tych, które sformułowane są w prawie, jak i tych, dla których źródłem są tylko zasady współżycia społecznego. Chodzi tu zwłaszcza o naruszenie obowiązków: wspólnego pożycia, wzajemnej pomocy, lojalności i wierności, współdziałania dla dobra rodziny, itd. (por. wyrok SN z dnia 21 września 1997 r., I CKN 646/97). Innymi słowy, przypisanie wyłącznej winy małżonkowi jest możliwe tylko, jeżeli Pani nie można przypisać żadnej, nawet najmniejszej winy. Komu sąd orzekając rozwód pozostawi dzieci? Ad. 2 W wyroku orzekającym rozwód sąd rozstrzyga o władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków oraz orzeka, w jakiej wysokości każdy z małżonków obowiązany jest do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka. Alimenty na dzieci po rozwodzie rodziców Ad. 3 Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Ustawodawca w sposób jednoznaczny posługuje się sformułowaniem, iż zakres świadczeń alimentacyjnych jest uzależniony od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego nie należy kojarzyć z wysokością faktycznych zarobków bądź też czystego dochodu z majątku. W ocenie zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego mieszczą się także te niewykorzystane, jeżeli tylko są realne, a potrzebom uprawnionych zobowiązany nie jest w stanie sprostać posiadanymi środkami. Możliwości zarobkowe – to zarówno te przybierające postać pieniężną, jak i te, pobierane w naturze. Wynagrodzeniem są także świadczenia uzupełniające wynagrodzenie podstawowe (premie, dodatki, tzw. trzynasta pensja, nagroda jubileuszowa, itp.). Alimenty dla byłego małżonka Ad. 4 Istotnym z punktu widzenia Pani interesu jest przepis art. 60 zgodnie z którym: „Art. 60. § 1. Małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego. § 2. Jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku. § 3. Obowiązek dostarczania środków utrzymania małżonkowi rozwiedzionemu wygasa w razie zawarcia przez tego małżonka nowego małżeństwa. Jednakże gdy zobowiązanym jest małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa także z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności sąd, na żądanie uprawnionego, przedłuży wymieniony termin pięcioletni.” Należy zatem oddzielić zwykły obowiązek alimentacyjny oraz obowiązek alimentacyjny (bez orzekania o winie, rozwód z winy obojga małżonków) oraz alimenty przy wyłącznej winie. Przesłanką zwykłego obowiązku alimentacyjnego jest stan niedostatku małżonka uprawnionego. „Stan niedostatku nie musi istnieć w chwili orzeczenia rozwodu, według bowiem przeważającego poglądu żądanie świadczeń alimentacyjnych jest uzasadnione także wtedy, gdy uprawniony do alimentów małżonek znalazł się w niedostatku dopiero po upływie pewnego czasu od orzeczenia rozwodu” (por. A. Szpunar, Obowiązek alimentacyjny między małżonkami po rozwodzie, SC 1981, t. XXXI, s. 127). Według J. Gwiazdomorskiego (System…, s. 1015) „w niedostatku znajduje się osoba, która nie jest w stanie uzyskiwać środków swego utrzymania, tzn. środków zaspokajania swoich potrzeb samodzielnie czy własnymi siłami”. Zaspokajanie w ramach obowiązku alimentacyjnego potrzeb krewnych, zstępnych i wstępnych nie doznaje ograniczeń, w szczególności takich, które ze względu na stopień uciążliwości materialnej chroniłyby zobowiązanego od świadczeń. Przeciwnie, zmuszony jest on znieść tę uciążliwość nawet kosztem obniżenia stopy życiowej, zaniechania inwestycji, kosztownych podróży itp. W literaturze prezentowany jest słuszny pogląd, w myśl którego wysokość obciążenia alimentacyjnego powinna być określona na takim poziomie, aby nie prowadziła do niedostatku samego obciążonego (tak J. Pietrzykowski, w: Kodeks rodzinny i opiekuńczy z komentarzem, s. 636 oraz powołani tam autorzy: S. Szer i J. Winiarz). Rozwód z wyłącznej winy męża a obowiązek alimentacyjny Przy rozwodzie z wyłącznej winy męża, niedostatek po stronie Pani nie musi występować. Istotę ww. obowiązku alimentacyjnego najlepiej opisuje teza wyroku Sądu Najwyższego z dnia 28 października 1980 r., sygn. akt III CRN 222/80, zgodnie z którą „orzekając o żądaniu małżonka niewinnego zasądzenia alimentów na podstawie art. 60 § 2 sąd powinien porównać sytuację, w jakiej małżonek niewinny znajdzie się po rozwodzie, z sytuacją, w jakiej by się znajdował, gdyby pożycie małżonków funkcjonowało prawidłowo”. Zasadnym jest nadto wskazanie na pogląd doktryny, zgodnie z którym „przy porównaniu dwóch sytuacji materialnych należy brać pod uwagę sytuację materialną małżonka, jaką on w czasie trwania małżeństwa zgodnie z przepisami prawa powinien był mieć, a nie tę, którą faktycznie miał. To rozróżnienie ma głęboki sens praktyczny, gdyż w przeciwnym razie premiowane byłoby zachowanie się męża, który będąc w dobrej sytuacji materialnej opuszcza rodzinę dla innej kobiety i alimentuje porzuconą rodzinę w skromnym zakresie” (J. Gwiazdomorski, Alimentacyjny obowiązek między małżonkami, s. 156). Uregulowanie kontaktów z dziećmi po rozwodzie rodziców Ad. 5 Kontakt z małoletnim dzieckiem można uregulować szczegółowo poprzez ustalenie, kto, kiedy i w jakich godzinach ma prawo do kontaktu z dzieckiem, a można ich nie regulować, jeżeli jesteście Państwo w stanie sami ustalić sposób kontaktu z dzieckiem. Każde pismo procesowe powinno zawierać: 1) oznaczenie sądu, do którego jest skierowane, imię i nazwisko lub nazwę stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników; 2) oznaczenie rodzaju pisma; 3) osnowę wniosku lub oświadczenia oraz dowody na poparcie przytoczonych okoliczności; 4) podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika; 5) wymienienie załączników. Gdy pismo procesowe jest pierwszym pismem w sprawie, powinno ponadto zawierać oznaczenie przedmiotu sporu oraz: 1) oznaczenie miejsca zamieszkania lub siedziby i adresy stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników, 2) numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) lub numer identyfikacji podatkowej (NIP) powoda będącego osobą fizyczną, jeżeli jest on obowiązany do jego posiadania lub posiada go nie mając takiego obowiązku lub 3) numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, a w przypadku jego braku – numer w innym właściwym rejestrze, ewidencji lub NIP powoda niebędącego osobą fizyczną, który nie ma obowiązku wpisu we właściwym rejestrze lub ewidencji, jeżeli jest on obowiązany do jego posiadania. Wyraźnie przy tym podkreślić należy, iż numer PESEL lub NIP podaje Pani jedynie w odniesieniu do siebie. Jeżeli dysponuje Pani takimi numerami pozwanego, proszę także je wpisać. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online .

jak odciąć się od męża alkoholika